بررسی اثر ضد قارچی نانو ذره اکسید روی بر مهار رشد بیوفیلم سویه استاندارد کاندیداآلبیکنس در کاتتر

  سابقه و هدف: کاندیدا آلبیکانس معمول ‌ ترین پاتوژن قارچی در ارتباط با کلونیزاسیون و تشکیل بیوفیلم در وسایل پزشکی از جمله کاتتر است. بیوفیلم ‌ های کاندیدیایی به شدت متشابه «به درمان ‌ های ضد قارچی معمول مقاوم هستند. از آنجا که تعویض مداوم این وسایل مشکل و پرهزینه است دست یابی به راهکارهایی جهت شناسایی سریع و کنترل عفونت ‌ های بیوفیلم ضروری است. هدف از این مطالعه بررسی استفاده از نانوذرات اکسید روی در ساخت کاتتر وبررسی اثر مهاری آن در ممانعت از تشکیل بیوفیلم بود.   مواد و روش ‌ ها: دراین مطالعه تجربی ابتدا در ساخت کاتترهای پلی وینیل کلراید، نانو ذرات اکسید روی با غلظت 027/2 میکروگرم بر میلی لیتر استفاده شد. تشکیل بیوفیلم در فاصله ‌ های زمانی 2، 4، 6، 10، 24، 48 ساعت از طریق تست احیای XTT که یک روش نیمه کمی است و اندازه گیری وزن خشک بررسی شد.   یافته ‌ ها: دربررسی ‌ های انجام شده XTT با گذشت زمان در کاتترهای حاوی اکسید روی افزایش تراکم سلولی (افزایش جذب نوری) کمتری نسبت به کاتترهای فاقد آن دیده شد. در اندازه گیری وزن خشک نیز نتایج مشابهی مشاهده گردید.   بحث و نتیجه ‌ گیری: با توجه به تشکیل بیوفیلم بر روی وسایل و تجهیزات پزشکی مانند: انواع کاتتر، ایمپلنت، دندان مصنوعی، دریچه ‌ های مصنوعی قلب و غیره می ‌ توان از نانوذره اکسید روی به عنوان یک عامل مهاری رشد بیوفیلم در بسیاری از سطوح و ابزار پزشکی بهره گرفت.   کلمات کلیدی: کاندیدا آلبیکانس، بیوفیلم، نانو ذره اکسید روی، XTT ، عفونت ‌ های بیمارستانی